Sarvar jaxldan titrayotgan lablarini, nafratdan yonayotgan közlarini yashirishga harakat qilib: -tezda zebodan kechirim so'ra! -menmi? Kimligimi bilasanmi? Kimsan Falonchi xojini nabirasiman, obröga to'g'ri kelmaydi, eshitgan quloq nima diydi? -gapimni takrolashni yomon ko'raman -yo'q, kechirim so'ridigan ish qilganim yöq. -sen ham erkemisan? Kuching qiz bolaga yetdimi? Kechirim söra! -yöq, didim shekili! Jamshid özini bosolmadi, uning kökrak qafasiga (dihaniyasi) ga shu qadar kuch bn musht tushurdiki bechora bola bukchayib nafas ololmay qoldi. Entikib, hansirab zo'rg'a nafas olardi, partaga suyangan ko'yi: -maraz, hali pushaymon bo'lasan -sendan ham sendan "pizdes"laridan ham qo'rqmiman kechirim so'ramaginingcha hech bu honaga kirmaydi ham chiqmaydi ham. Vaziyat shu darajaga yetdiki iqbol qizdan kechirim so'rashga majbur bo'ldi. Ovoz pardasi yirtilib ketgan odamdek juda ham past ovozda gapirdi: -kechirasan -nima balo ovozing og'zingdan emas orqangdan chiqyabdimi? Hali kelganimda butun maktabni buzub yuborgudek baqirib yotudinu. Öxshamadi qattiqroq! Endi u qattiqroq va dadilroq kechirim so'radi: -kechirasan -agar yana bir marta xafa qisen, man uzimga javob berolmi qolishim mumkin. Shu taxlit kunlar o'tdi, jamshidni xurmati kundan kunga ortib borardi, iqbolning oldida esa faqat puli un yuruvchi qizlar-u, laganbardor yigitlar. Aprelning oxirgi kunlari, ko'k yuzida suzib yurgan bulut parchalari oftobni bir zumga har ko'yga solyabdi. Oftob har safar bulut ostiga kirib chiqqanida, bahor kelganidan bexabar hanuz g'aflatda yotgan o't-o'lanni, qurt-qumusqani uyg'otgani avvalgidan ham yorug'roq, avvalgidan ham issiqroq shu'la sochayotganday tuyulardi. Sinf xonada xamma chug'urlashayotibdi. --- ahir biz maktabni eng namunali sinf bituruvchilarimiz, bituruv kuniga o'zgacha chiqish qilishimiz kerak deb bir birlari bn tadbir rejasini tuzardilar. Birdan davroning ovozi sinfni tinchlantirdi, u derazadan tashqariga qarab o'tirardi, -anu, söte zeboga yana suqlanvoti. Hamma jimib qoldi, jamshid derazadan maktab xovlisiga qaradi, tashqarida zeboni qo'lini ushlab olgancha nimalarnidir javrar, qiz esa qafasga tushgan qushdek undan qutilishga harakat qilardi. Sinfda iqbol alaqachon obröyini yo'qotgan, undan deyarli hech kim hadiksiramay qo'ygandi. Sinf bolalaridan bir nechta yigit hoz köradi deb tashqariga intilgan zahoti jamshid ularni to'xtatdi. -yo'q, to'xtanglar! Hech kim joyidan qimirlamasin! Hech kim qo'zg'almasin! Ortimdan hech kim chiqmasin. Shunday deya tashqariga otildi, hamma deraza oldiga intildi, hozirgina tadbir rejasini tuzayotgan yigit va qizlar huddi qiziq film boshlanishini kutib turgandek deraza yoniga tizilishdi. Tashqarida iqbol zeboga hamon vaysamoqda edi. -ko'rasan baribir maniki bölasan, yoki zo'rim bn, yoki zarim bn baribir senga erishaman. -ming yil toq o'tsam ham senga tegmayman tushundingmi? Zaringni bn boshqa qizni ilintirgin xo'pmi? Xovlida ularga yaqinlashayotgan jamshidni ko'rib yosh bolalarga o'xshab yeg'lab yubordi. Jamshid qizni u yovuzni qo'lidan halos etdi, va xonaga kirishni buyurdi. Qiz ayb ish qilgandek sekin ulardan boshini yerga egib uzoqlasha boshladi. -man sanga etgandima? O'zimga javob berolmayman deb, shunday dedi abjirlik bn uning yuziga musht otdi, hali musht zarbidan o'ziga kela olmagan iqbolga endi tepki ham kelib tushdi. Bir necha musht va tepkiga bazo'r bardosh berib yerga yiqildi. -tur, maraz, tur, sen ham erkemisan tur jamshid uni yoqasidan ushlab turgizdi, iqbol madorsizlanib, mast odamdek oyoqlari almashib gandiraklay boshladi, jamshid g'azabini bosib tura olmadi, qarshisida jonli mushokni tasavvur qilib do'poslay ketdi. Agar jismoniy tarbiya domla kelib ularni ajratmaganda bilmadim iqbolni sog' joyi qolarmidi yoki yo'q? Endi hammasi tamom! Ipbol Jamshidni sudga berib qamatib yuboradi yoki uch törta "Shvarsnegr" larga pul berib kaltaklatadi dedi hamma. Biroq, unaqa bo'lmadi, u qanchalar razil va xudbin bo'lmasin yigitlik g'ururini butunlay yo'qotmagan edi. Shu o'rinda ozgina chekinish (bu maqtanish emasku lekin qöqonda shunaqa, ikki kishi mushtlashib biri yengildimi, böldi yengilgan odam yutgan odamga tan beradi, xolanga bor, tog'anga bor, bolarni chaqir, sudga ariza yoz degan gaplar bo'lmidi, yana bir gap qöqonda mehmoni juda ham izat qilishadi, hattoki kechasi birorta musofir shaxardagi bezori guruhga yo'liqib qolsa "okalar, yoki ukalar man mehmonman" deb aytsa unga tegishmidi eng ashaddiy kisovur yoki bezori bo'lsa ham aksincha unga yordam beradi. Bu bn boshqa viloyatlarni kamsitmoqchi emasman shunchaki bu qöqonliklarning fel atvoridan bir qism. Bazilar öylashi mumkinda puli köp bölsa yoki tanishlar köp busa nega jamshidni qamatmidi yoki kaltaklatmidi degan savol tug'ulmasligi un. Endi esa hikoyaga qaytamiz)Kunlar ötib borardi, iqbolni bir narsa qiynardi. Nima un men emas u? Undan qayerim kam? U kim böpti? Men kimsan falonchi xojini nabirasiman, u-chi? Bitta paypoqfurush savdogarda. Savollar ko'p biroq javob... Darxaqiqat, jamshid doim iqboldan oldinda edi, undan har javhada ustun. Hattoki komyuter xonada ham bu narsa yaqol aks etadi. Yoshlar orasida mashxur o'sha "DOTA" da ham hech kim jamshidni oldiga tusha olmas edi. Hoh dota hoh Playstation hamma hammasi... Kompxonada jamshidni Doter "ustasi" deb atardi agar boshqa viloyat yoki shaxar bn musobaqa bölib qolsa bu musobaqada jamshid jamoasi haloskori, o'yinni olib chiqib ketuvchi qaxramon shaxs sifatida gavdalanardi... Iqbol, bu narsalarni öylarkan ichini nafrat kemirar edi. Shuncha gap so'zdan keyin ham jamshidni iqbolga munosabatini o'zgarmaganini ko'rib uni yana g'azabi toshdi. Chunki jamshid ortiqcha gina saqlamaydigan yigitlardan edi. Nihoyat bituruv kuni ham yetib keldi, birovni ko'zini yosh, birov maktabdan qutulganiga shukronalar aytmoqda... Sinfdoshlar yegilib 1 iyun kuni vipsnoy "karnaval" uyushtirishga kelishib olishdi... Hamma orziqib kutgan kun keldi, 1 iyun, yigitlar ham o'zgacha kayfiyatda, boshqacha kiyinib olgan, qizlarni esa gapirmasa ham bo'ladi. Huddi nikoh kechasiga tayorlanayotgan kelinchaklardek o'zlariga shu qadar oro berishganki yigitlar ularni ko'rib "yopiray, nahot shular bizlarni sinfdoshlarimiz bo'lsa" deb yuborishdi. Ayniqsa zebo naq kechaning malikasiga aylangan edi. Uning uzun, qora sochlari shaboda bn o'ynayotgandek yengil tebranardi, ana qomat-u, ana bel. Qochlar kamon, kipriklar o'q, unga ko'zi tushgan odamni yuragini nishonga otib yaralayotganga o'xshardi. Uni ko'rgan iqbol tamomila uzini yo'qotdi, borib gapiray desa uning gaplarini eshitish u yoqda tursin zebo hatto uning yuzini ham ko'rishni istamaydi. Iqbolning dardiga dard qo'shilar, bir tamondan zebo, bir tomondan jamshid... Zeboni ko'rgan jamshid ham aqli shoshib, dovdiray boshlab, tiliga tuzukroq so'z ham kelmadi. Hatto uni tavoze bn bergan salomiga ham alik olishga yaramadi. U o'zicha buyuk shoir M. Yusuf o'zining o'zining bir sherida, Suzulma oy osmonda, Sendan tiniq yuzlar bor. Qo'qon degan tomonda, Oydan oydin qizlar bor. Degan misralar aynan zeboga atalgan deb fikr qilardi. Karnavalda hamma yayradi, nihoyatda ajoyib fayzli o'tdi, hamma so'zga chiqib bir-birlarini tabrikladi. Vipsnoy tugagach zeboni kuzatib qo'yish un uning yoniga iqbol keldi. -yuring, zeboxon tashlab quyaman. -raxmat, ovora bumang, sekin keturing uzim yetib olaman. -noz qimen endi, har xolda sinfdoshmiz! U shunday deya qizga suqlana boshlaganda qizning oldiga jamshid yugurib keldi. U iqbolga shunday vajohat bn qaradiki, iqbol qanday qilib mashinasini yurgazganiyu bu yerdan qanday qilib ketib qolganini o'zi ham sezmay qoldi. Yana ikki yosh qolishdi, torgina baland-baland chinorlar orasidagi ko'chadan keta boshlashdi. Hech kim yo'q hatto oy ham bularga halaqit bermaslik un goh bulutlar orasiga berkinar goh shunday manzaraga qaramaslikni ayb bilib o'z yog'dusini sochardi. Jamshid, qizni yo'l yo'lakay zeriktirib quymadi. Gapdonligi tutib ketib har xil qiziq qiziq narsalarni ayta boshladi... Ular ayrilish chegarasiga ham yetib keldilar, lekin hech kim xayr deya olmas edi. Qo'yib berishsa dunyoning nargi chekkasiga piyoda ketishga tayyor. Zebo xayrlashgani qo'l berdi. Jamshid uning qo'lidan mahkam ushlab sekin o'ziga tortdi. Zebo besaramjon bo'lib - I-i-i, xafa bo'laman... Dedi, men sizning bunaqa qilishingizni bilganimda birga kelmas edim. Jamshid uning qo'lini darov qo'yib yubordi. -kechirasiz... Men yuzingizdan bita o'pmoqchi edim... To'g'rilikcha.... Zebo, bu sodda, beg'ubor, ichi-tashi bir, yigitga havas bn qaradi. Agar uyalmasa hozir o'pgani bir emas, ikki yuzini tutar, balki o'zi ham o'par edi. Uning jilmayib turganini ko'rib yana sekin bag'riga tortdi, qizning qitig'i kelganday qiqirlab kuldida "jinivoy" deb quchog'idan chiqib ketdi. U yigit bn xayrlashib uyi tomon oshiqdi. Uyiga keldi yotoqxonasiga kirib o'zini o'zi malomat qila boshladi, "noz qilme o'l, bita o'psa nima bo'lardi? Biror joying kamayib qolarmidi, eh axmoq qiz" deya o'ziga o'zi gapirib turgan mahal telefoniga sms keldi, -boyagi beadabligim un kechiring o'zimni boshqaraolmay qoldim. Qiz ming hayajon bn nima yozishni bilmay so'z qidirardi. Unga dunyodagi eng chiroyli so'zlardan tuzilgan gap yozishni o'ylab uzoq xayol surdi biroq topa olmadi. Qizning yuragi shunaqa tez urardiki, go'yo yorib tashqariga chiqib ketgudek. -agar men sizning o'rningizda bo'lganimda qizning qarshiligiga qarab o'tirmasdan, yoki undan izn so'ramasdan shartta o'pib olgan bo'lardim deb yozib junatib yubordi. U smsni junatdiyu lekin uyatdan kulcha misol oydek yuzi qizil tusga kira boshladi.Kunlar shu zaylda o'ta berdi, qiz va yigitning orzulari osmonlarda parvoz etardi. Tundan kunga qadar cho'ziladigan telefon suhbatlar, goh "hudoyorhon" bog'ida goh yangi ochilgan "gipermarketda" uchrashib yuradigan bo'lishdi. Ularni ko'rgan odamlar ko'z tegmasin, ajoyib juftlik qara, uzukka ko'z qo'ygandek yarashibdiya baxtli bo'lsin, ayriliq ko'rmasin deb duo ham qilib qolishardi. Vaqt shu qadar tez o'tib keta berdiki qanday qilib 3 kursga yetib qolishganini sezmay qoldi. Bu davrga kelib zebo shu qadar go'zal bölib yetishdiki tariflashga til ojizdek. Iqbol esa unga yetishish payida bo'ldi, ne ne xurliqolarni ko'rmadi, lekin hech qaysisini zeboga o'xshata olmadi. Qizning sovchilari ham ko'payib qoldi, zeboning oyisi ertayu kech sovchi kutishdan bo'shamay qoldi... Bu davrga kelib jamshid va zebo bir-birisiz tura olmaydigan bölib qoldi. Bir kun bir birini ovozini eshitmasa katta falokatga duch kelgan odamlardek xomush yurardi. Deyarli har kuni uchrashuv. Uchrashuv joyi hudayorxon bog'i. Xaqiqatan ham shaxarlik yoshlar bitta danak topsa ham shu bog'ga kelib chaqib yer edi. Bularning ichida chiroyligi bor, sho'xi bor, boyvachchasi bor, bevoshi bor... Bizning qaxramonlarimiz sho'x shaddod bo'lishiga qaramay bebosh emas... Iqbol ortiq chidab tura olmadi va qizga sovchi qo'yish payiga tushib qoldi. Uyida akasini qayta uylantirish masalasi ko'tarildi (iqbolni qilmishidan keyin sarvinoz ketib qolgan edi, bunga biroz keyinroq to'xtalamiz) -akamni necha marta uylamoqchisilar? Menchi? Endi yosh bola emasman! Akam uje 2 marta uylandiku. Bu gap uydagilariga ham maqul tushdi shekil indamadi, to'g'ri dedi jahongir ham, aslida yana uylansa yelkasiga yuk tushishidan, kech kelsa xotinning tergovidan cho'chib turgan edi. -iqbolni ham bo'yi cho'zilib ovozi do'rillab, burni ishib, uylanadigan bo'lib qolibdi. Bu gaplardan iqbol uyalib yerga qarab boshini ham qilib o'tiraverdi. -ko'z ostinga olib qo'yganing bormi? Yoki o'zimiz topelikmi? -bor, dedi qatiyatlilik bn -kim? -zebo -qaysi zebo? Anu muxtor akani qizimi? -ha, -ha u jamshid bn yurganini butun dunyo biladiku -yursa yurar, menga farqi yo'q gapga iqbolning oyisi saboxat opa aralashdi. -sen bola esingni yeb qo'yganmisan? Birovdan qolgan qizga uylanurasanmi? -kimdan qolibdi? -ana, akang aytyabdiku jamshid bn yuradi deb, nima endi shu paypoqfurushdan qolgan qizni xotin qilib yuraverasanmi? -yurgan bo'lsa yurgandir, to'shakka tortmaganku uni. -heh, orsiz, beti yuq eshshak. -yashaydigan menmi? Yoki sizlar? Menga o'sha qiz yoqadi tamom vassalom. -qolaversa ularning oilasi ham bizga to'g'ri kelmaydi nodon bola. -nima qilibdi, menga puli emas o'zi kerak. Iqbolni shashtidan hech kim qaytara olmadi, noiloj sovchilikka borishga majbur bo'lishdi. Iqbol o'zida yo'q xursand edi, bu xursandchiligini kim bndir baham ko'rgisi keldi. "koppon" dan (bozor nomi) quyuq bozorlik qilib nargizani oldiga borishni rejalashtirdi. Yana o'sha baland- baland chinor bog'lar orasidagi domlar ichiga ravona bo'ldi. Eshik qo'ng'irog'ini bosgani hamonoq nargiza eshikni ochdi, yigitni qo'lidagi narsalarni olib ichkariga yo'l boshladi. Dasturxonni bezatib birga ovqatlanishdi. Biroz ichkilik ham ichib oldi iqbol. Endi qiz uning ko'ziga xurliqo bo'lib ko'rina boshladi, nargizani bag'riga tortdi, u biroz sergaklanib shartmikan? Kayfingiz ham bor deyishiga qaramasdan uni ko'tarib spalniga tomonga yo'l oldi. U qarshisida nargiza emas Zeboni ko'rardi. Unga yopisha ketdi, lablaridan bo'salar ola boshladi, lablarini tishlab tishlab tortardi, undan taralayotgan nafis atir hidi uni yanayam ruhlantirib yubordi. Qizni futbolkasini yechib ko'kraklarini eza boshladi. Anchagina kotta ko'kraklar yigitning panjalari orasida uvoqqa o'xshab ezilardi. -sekinroq, og'rityapsiz, -chidang, apa, chiden u shu qadar qizga azob berib badanlarini tortib tishlar ediki qiz og'riqdan ingray boshladi. Qizni kiyimlardan ozod qilgandan so'ng toshdek qotgan olotini qizning azosiga surkay boshladi. O'z navbatida qizning boyagi azoblari endi rohatga aylanib borayotgan edi. Qiz endi yigitning boshini silar, ko'zlarini yumgancha mayin tovushda turli xil ovozlar chiqarib yigitni erkalatardi. Iqbol 10 daqiqada ham hali bo'shanmadi kayfi borligi unga rohatlanish xisini kechiraberdi. U qizdan shu qadar shiddat bn nafsini qondirar ediki qizning rohati azobga aylana boshladi, qizni ayamasdi, goh orqasiga goh yuziga shapatilab qoyardi, nargiza esa aval uni hech bunaqa axvolda ko'rmagandi, yana bir ozdan keyin qiz chidolmadi, iqbolni itarib yuborib mehmonxona tomonga yugurib chiqib ketdi.Iqbol uni orqasidan mehmonxonaga yurib chiqdi, qizning qarshiligiga qarmasdan yana uni ustiga o'zini otdi, qashilik befoydaligini tushungan nargiza unga spalniga kirishni taklif qilib usha yerga boshladi, iqbol yana ijodni boshladi. Pornoda ko'rgan stillarni har birini sinab ko'rmoqchi ham bo'ldi lekin ko'pchiligini eplay olmadi, nargiza og'riqdan ingray boshladi, bu esa iqbolni yana shiddatlashishiga olib keldi, goh qizning ko'kraklarini emar, goh sonlarni, orqalarini g'ijimlab o'ziga qattiq qattiq tortardi, lablarini tishlab tortaverganidan qizning lablari shilinib ketdi. O'zi yeg'lagudek bo'lib, bo'ldi, qiynalib ketdim deb yigitni itarib yuborar, lekin kuchi yetmasdi. Iqbol, xoli qolmasdan yerga cho'kka tushib qolmagunicha nafsini qondiraverdi. Qiz ham xushidan ketib qole-qole deb zo'rg'a chidadi. Agar yigit yana 5 daqiqa to'xtamaganda xushidan ketardi ham. Ular dong qotib uxlashdi, nargizani azoyi badani ko'karib ketgandi, iqbol nargizadan vaqtliroq uyg'ondi va u tomon talpindi, uning yuz ko'zlaridan o'pib erkalatmoqchi bo'ldi, biroq qizning qimirlasha ham xoli qolmadi. Uning ko'zlaridan, lablaridan, o'par ko'kraklaridan xuddi chaqaloq misol emardi. Sochlarini yozib uxlab yotgan qiz, iqbolga boshqacha bo'lib ko'rinib ketdi, u ortiq chidab tura olmadi, va olotini to'g'rilab bir zarbada tiqib yubordi. Qizning ko'zidan o't chiqib ketgandek o'rnidan sakrab turib ketdi. Iqbol, yana rohat ola boshladi lekin 5 daqiqada tugatdi ishini. Hammomga kirib ketganini ko'rib hayriyate, deb qo'ydi ichida - nargiza. U hammomdan chiqandan so'ng, o'zini zo'rg'a ko'tarib kuzatib qo'yish un chiqdi. Ustiga bita tungi qora xalatini ilib oldi. -mayli, yaxshi boring iqboljon -xo'p, yaxshi qoling dedida, cho'ntagidan 100 $ olib xalati ichiga, ko'kraklari ajragan joyga tiqib qo'ydi. Qiz minatdorchilik evaziga uning yuzidan o'pib quymoqchi bo'ldiyu, yana yopishib ketmasin degan xayolda o'pmadi. Iqbol madorsizlanib uyiga bordi, uyida hech kim yo'q, xonasiga borib uxlaganicha allamaxalda turdi. Qornini to'qlab yana dong qotib uxladi. U bir kunni uxlash bn utqazib yuborgan edi. Xuddi og'ir mehnat qilgan odamday. Qanaqa og'ir mehnat qilganini tepada yozdim. Iqbolning ammasi va ayasi zebolarnikiga sovchilika borib deyarli ishni pishitishdi. Na zeboning onasi, na otasi bunday sovchilarni rad eta olishardi. Aksincha ko'pchilik bunday oila bn quda bo'lishni o'zlari un sharaf deb bilardi. Uchinchi marta borishganda qiz tomondan "oqliq" olib kelib to'y kunini belgilab kelishdi. Ana endi iqboldan baxtliroq odam yo'q edi. Jamshid bir kunmas bir kun, baribir shunday bo'lishini bilardi, ammo,lekin, biroq bu kun kelishini xoxlamasdi. Ikki yoshning beg'ubor pok orzular xazonga aylandiyu bu xazonga iqbol benzin sepib o't yoqib yuborgandek edi. Jamshid iqboldan nariroq yurishga, uni ko'rib turib ko'rmaslikka olib o'tib ketishga urinardi. Agar ko'rishib gaplashib qolsa, gap zeboga taqalardi, baribir unga men erishdim, yugurganiki emas buyurganiki deganday iqbol, jamshidning oldidan o'tardi. Nima ham bo'ldiyu mahallada osh chiqib qoldi, dadasi safarga chiqib ketgani un jamshid oshga kirishga majbur bo'ldi. Kirmayin desa qo'ni-qo'shni, mahalla kuy, degan narsalar bor. Naxorgi osh xamma o'zi bn o'zi ovora, xizmatchilar mehmonlarga goh cioy toshiydi, goh non, osh tortadi stol yeg'ishtiradi. Jamshid o'tirgan stolga, iqbol ham kelib o'tirdi, uning tashrifi stolgadilarga yoqmaganligini ifodalash un stolda o'tirganlardan biri zaharhandalik va kalaka ohangida "iya, boylar bn bir dasturxonda osh yiymiz ekanda. A? " deb qo'ydi. Osh tortildi lekin qoshiq yo'q. Hamma qo'lda olishga rozi bo'lib boshlamoqchi bo'lib turganda iqbol: -heh, bular na odobni, na gigena qoidalariga amal qiladi ekanku. A? Oshni qo'lda emas qoshiqda yeyishadi. -nozlanmasdan, yeyavermisanmi? Ko'rmayapsanmi xizmatdagilar ulgishmayapti! -yo'q, deb turib oldi men qoshiqda yiyman gigenaga rioaya qilish kere. Unga qoshiq olib kelib berishdi, qoshiqni shunday jaxl bn stolgam qo'yishdiki ularning bu xolatidan "ma, tiqilib o'l" degan ma'noni anglash qiyin emasdi. Oshni yeb bo'lgach ko'pchilikni oldida jamshidni muzlam, mot qilish maqsadida: - döst, yaxshi bolasanu shu ozgina befarosatsanda, yo'q, yo'q befarorat emas ozgina notavonsan. Butun stoldagilar goh iqbolga, goh jamshidga qarardi. Bazilar iqbolni ta'zirini ham bermoqchi bo'ldi lekin to'yni buzgilari kelmadi. Jamshid g'azabdan tutayotgan bo'lsada, sir boy bermasdan -iya, nega bunaqa disan? -yoshing, 20 ga qarab ketyabdiku, lekin haliham ovqatni qoshiqda yeyishga urganmabsan -qo'lim tozza, qolaversa kimga qoshiq olib kelib ber deb yalinaman? -heh, detskisanda, og'ayni detski, gigena degan narsa bor. Jamshid biroz hijolat bo'lib atrofdagilarga qarab olib, sir boy bergisi kelmasdan. -heh, gigenachi do'stim, qo'lingdagi qoshiq yuvilganmi? Yuvilmaganmi bilmadim? Yana u qoshiq nechta odamni og'ziga kirib chiqqanini bilmadim-u? Lekin meni qo'lim o'zimning og'zimdan boshqa og'izga kirmagan. Sen gigena, gigena disan.Eh gigenach do'stima, sen bo'sen gigena, gigena disan! Agar gigena shunaqa bo'lsa menga bunaqa gigena kere emas! U shunday deb stoldan turib ketdi. Iqbol bir paqir loy bo'lib, o'zi muzlam bo'lib qoldi. Atrofdagilar shunaqa mirqib kulishdiki askiyachi latifa aytib ham bunchalik kuldurolmasa kere. Jamshid bu yog'iga nima qilishni o'ylardi, uylanay desa sharoit yo'q. Aslida sharoit bor lekin uydagilari hali yoshsan deb uylantirishmidi, buning ustiga uylanaman deb ota onasiga aytolmidi ham. Endi oldingidaqa telefon suxbatlari yo'q, yurak yutib yigit telefon qilgan taqdirda ham nima deyishni bilmasdan salom alikdan nariga o'ta olishmasdi. Bir kuni tunda zeboni uchrashuvga chaqirdi. Unashtirilgandan beri ko'rgani yo'q edi o'ziyam. Jamshid zeboni taniyolmay qoldi, kimdir unin o'tli, quvonchdan chaqnab turuvchi ko'zlarni sug'urib olib, uning o'rniga mayus, g'amgin ko'zlarni qo'yib qo'ygandek edi. Zebo, uyat ish qilib qo'ygandek boshini yerdan ko'tarmasdan - Endi nima nima qilamiz deya ko'zlari jiqqa yoshga to'ldi. Zebo shunday deb ko'ziga yosh olmasdan burun, jamshidning ham xo'rligi kelib, tomog'iga bir nima tiqildi, yig'i xuruj qildi, buni bildirmaslik yuzini teskari o'girib yoxud ko'zini berkitish noqulay bo'lgani sabablimi, zeboni quchoqlab, yelkasiga boshini qo'ydi, tez-tez kiprik qoqib yoshini yutdi. Zeboning yeg'layotganini payqab baralla yig'lab yubordi. Ikkovi bir-birini yupatmoqchi bo'lgan sayin yig'i xuruj qilib kelaverdi. Ikkovi xo'p yig'ladi. Shoir topib gapirgan ekan. Ishq balodir, balodir Oshiq kishilar, g'amga mubtalodir. Ancha vaqtdan keyin ikkovlari to'yni to'xtatish rejasi ustida bosh qotira boshlashdi, biroq buning imkoni bormikan???